Uprava policije podnijela je tokom prošle godine krivične i prekršajne prijave protiv 1.996 osoba zbog nasilja u porodici, dok su sudovi u istom vremenskom periodu osudili svega 187 nasilnika, od kojih je 59 poslato u zatvor, pokazuju podaci iz izvještaja Ministarstva za ljudska i manjinska prava.
Kako se precizira, za 18 nasilnika je određena mjera obaveznog liječenja od bolesti zavisnosti ili psihičkih oboljenja, pri čemu je naloženo da se jedan osuđeni nasilnik smjesti u psihijatrijsku ustanovu, dok je za troje određeno liječenje sa slobode. Lani je ukupno 79 lica oslobođeno krivice.
Shodno Zakonu o unutrašnjim poslovima, koji propisuje evidencije koje policija vodi o prikupljenim, obrađenim i korišćenim podacima, na teritoriji Crne Gore u 2019. godini izvršeno je 281 krivično djelo iz člana 220 Krivičnog zakonika i 41 krivično djelo koje se dovodi u vezu sa nasiljem u porodici, a kvalifikovana su drugačije. Za navedena krivična djela podnijeto je 305 krivičnih prijava. Navedeni broj krivičnih djela učinjeno je od strane 329 lica, od kojih je 273 muškog pola (od kojih su dva maloljetnika), a 56 ženskog pola (dvije maloljetnice), navodi se u izvještaju.
“U ovom periodu, 40 lica su povratnici u izvršenju krivičnih djela nasiljau porodici. Od svih izvršenih krivičnih djela iz čl. 220 KZ CG trećina je izvršena na području nadležnosti CB Podgorica. U istom periodu Uprava policije je podnijela 1.548 prekršajnih prijava zbog izvršenih 1.819 prekršaja iz Zakona o zaštiti od nasilja u porodici. Navedeni broj prekršajaučinjen je od strane 1.676 izvršilaca, od kojih je 1.310 muškog pola (24 maloljetna), a 366 ženskog pola (četiri maloljetnice). Registrovano je 265 povratnika u izvršenju prekršaja shodno Zakonu o zaštiti od nasilja u porodici. Žrtve izvršenih prekršaja su 1.843 lica, od kojih je 702 muškog, a 1.141 ženskog pola. Od ukupnog broja žrtava izvršenih prekršaja, 297 su maloljetna lica (154 muškog i 143 ženskog pola)”, piše u izvještaju.
Prema riječima Mitra Radonjića iz Instituta za socijalnu i obrazovnu politiku, odnos od skoro 2.000 registrovanih nasilnika i svega 59 kažnjenih zatvorom govori o tome da policija riješi slučaj ali tužilaštvo i sudstvo ne rade adekvatno svoj posao. Kako je rekao, kada se postavi pitanje zbog čega je to tako, imamo odgovor u vidu tvrdnje da su sudi je pretrpane poslom, nemaju adekvatne uslove za rad, ali zato svi do jednog su i te kako stambeno situirani i nerijetko imaju razne bonuse, a rezultati su zanemarljivi.
“Negdje sam zadovoljan krivičnim zakonikom i kaznenim odredbama koje su propisane za počinioce raznih krivičnih djela ali nakon određivanja kazne dolazi do drugog problema, a to je veliki broj povratnika.Tu vidim problem u lošoj reintegracionoj i resocijalizacionoj politici. Dakle, imamo neažurnost sudova, neadekvatnu resocijalizacionu i reintegracionu politiku i apsolutni animozitet društva prema osuđenim licima, što sve kad se uzme u obzir jasno govori o društveno-socijalnim aspektima koji utiču na veliki broj višestrukih počinioca krivičnih djela”, navodi Radonjić.
Edukacija bitna kao i sankcija
Milan Radović iz Građanske alijanse kaže da zabrinjava ovoliko rašireno porodično nasilje i loš odgovor države, sa druge strane.
“Nespremnost države da se izbori sa porodičnim nasiljem upravo se najbolje vidi na ovom primjeru. Sve ovo pokazuje da je sistem zakazao i da ne funkcioniše. Posebno se to vidi iz činjenice da imamo veliki procenat povratnika. Neophodno je svakako preispitati sistem sankcionisanja ali, sa druge strane, utvrditi razloge nefunkcionisanja sistema i vidjeti u kom dijelu je nešto zatajilo. Pored sankcije važno je uvesti programe edukacije, rada sa žrtvama i nasilnicima, pojačati psihološku podršku, uključiti stručna lica u rješavanje ovog problema”, kaže Radović.
Dan cdm.me
