Dragan Nikolić, slavni glumac, preminuo je danas poslije duge i teške bolesti
Legendarni glumac preminuo je u 73. godini u bolnici u Beogradu.
Kao Flojd je u “fići” bio luda glava što do podne uvijek spava, a znao i po koji šlager da otpjeva Nedi Arnerić u “Ko to tamo peva”.
Osim toga, kao Popaj se u “Balkan ekspres” brinuo o jednoj maloj Jevrejki, uz Tihog se u “Otpisanima” borio protiv Njemaca, da bi koju godinu kasnije, u povratku, došao glave Krigeru.
Išao je i na trke u Monci, a u jednoj od posljednjih uloga, u filmu “Vidimo se, Montevideo”, igrao je prvog predsjednika FIFA Žila Rimea.
Dragan Nikolić rođen je 20. avgusta 1943. godine u Beogradu od oca Dušana i majke Jelene.
Odrastao je na Crvenom krstu, a nakon završene osnovne škole upisao je Četrnaestu beogradsku gimnaziju koju nije završio jer je bio premješten u Ekonomsku školu.
Dvie godine nakon toga, 17-godišnji Dragoslav, kako mu je bilo puno ime, kao najmlađi student upisao je Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju.
Diplomirao je na Fakultetu dramskih umjetnosti u Beogradu.
Prvu ulogu na filmu imao je 1964. godine u filmu “Pravo stanje stvari”, a godinu dana kasnije u odjavnoj špici serije “Dovoljno ćutati” umesto punog imena stavljeno je – Dragan Nikolić – i to je ostalo za cio život.
Prvu značajnu ulogu ostvario je u filmu Živojina Pavlovića “Kada budem mrtav i beo” iz 1967. godine, za koju je nagrađen diplomom na festivalu u Puli godinu dana kasnije.
Osim toga, 1985. godine osvojio je i Oktobarsku nagradu grada Beograda za “kreativnu sposobnost da uzbudljivo predoči lik velikog psihološkog raspona u filmu “Život je lep”.
Početkom novog milenijuma dodeljena mu je nagrada “Pavle Vujisić” za životno djelo.
Tokom svoje bogate karijere snimio je više od 30 filmova.
Za suprugom Milenom Dravić nije imao djece.
