Otkriće atomske bombe predstavlja jednu od najvećih prekretnica u razvitku čovječanstva. Po prvi put u životu čovječanstvo ima u posjedu oružje koje bi moglo dovesti do njegovog uništenja
Foto: photobucket.com
Ključni događaj za nastanak atomske bombe je Drugi svjetski rat. Nakon dolaska nacista na vlast, veliki broj naučnika je otišao iz Njemačke i okupiranih zemalja, tražeći utočište u SAD-u. Slično se dešavalo i sa Italijom. U te naučnike spadaju Albert Ajnštajn iz Njemačke, Enriko Fermi iz Italije, Judžin Vigner, Edvard Teler i Leo Silard iz Mađarske.
O mogućnosti dobijanja ogromne količine energije cijepanjem atoma se već decenijama spekulisalo, zahvaljujućim otkrićima iz oblasti fizike, ali nikakvo ozbiljno istraživanje nije bilo započeto. Međutim, nacistička Njemačka je 1939. godine vršila prva ispitivanja vezana za nuklearnu fisiju, i to je sve naučnike izbjeglice prilično zabrinulo. Strahovali su od same pomisli šta bi se desilo kada bi takva vlast došla u posed najubojitijeg oružja ikad proizvedenog.
Kada je Leo Šilard čuo za vijest iz Njemačke sledila mu se krv u žilama. Odmah je započeo kampanju, zajedno sa kolegom Enrikom Fermijem da upozore američku javnost na opasnost koja stiže iz nacističke Njemačke. Ubijedili su i Alberta Ajnštajna da u njihovo ime pošalje pismo američkom predsjedniku Teodoru Ruzveltu, iako sam Ajnštajn kasnije nije htio ništa da ima sa bombom. Pismo je izazvalo željeni efekt, pa su tako u Americi počela istraživanja sa razbijanjem atoma. Sam Ruzvelt je odlučio da se u istraživanja uloži ogroman novac, pošto se vjerovalo da je u toku trka sa vremenom i da je neophodno da naprave bombu prije Njemačke.
Mnogobrojne grupe naučnika su angažovane i veliki novac je uložen u istraživanja. Neki naučnici su sumnjali da će se bomba ikad biti napravljena i optuživali su američku vladu za rasipanje para. U istraživanja su se uključili i pojedini britanski i kanadski naučnici. Brojni timovi naučnika su radili istovremeno na identičnim zadacima, jer nije bilo vremena za gubljenje. Mada je bitno reći da mnogi naučnici nisu ni znali na čemu tačno rade, već su za to saznali tek kad je bačena prva bomba na Hirošimu. Bilo je tu i dosta moralnog kolebanja, jer neki naučnici nisu bili sigurni da li je dobro da postoji takva bomba, ali je strah od Njemaca bio veći.
Prva proba nuklearnog oružja se desila 16. jula 1945. godine, u državi Novi Meksiko. Test je poznatiji pod nazivom Triniti test. Prije samog izvršenja testa, naučnici su imali ozbiljna strahovanja, jer niko nije bio siguran šta može tačno da se desi. Određeni stručnjaci su upozoravali na opasnost pomjeranja Zemljine kugle sa njenog pravca kretanja. Na kraju je eksperiment izveden uspješno. Na samom mestu eksplozije se od ogromne temperature pijesak pretvorio u staklo. Eksplozija se čula u tri različite američke države i nije mogla da se sakrije od javnosti, iako je to bio prvobitni plan. Ljudi iz udaljenih krajeva su se javljali tvrdeći da su vidjeli novo Sunce.
U međuvremenu je nacistička Njemačka bila pobijeđena, pa se shvatilo iz naknadnih istraživanja da oni nisu mnogo odmakli u proizvodnji bombe, posle prvih pokušaja 1939. godine. Drugi svjetski rat je još trajao sa Japanom, pa su u avgustu bačene dvije atomske bombe na Hirošimu i Nagasaki, sa katastrofalnim posljedicama po stanovništvo. Odluka o bombardovanju je i dan danas kontraverzna, iako je mnogi opravdavaju.
Monopol SAD-a nad posjedovanjem atomske bombe nije dugo trajao, jer je Sovjetski Savez detonirao svoju prvu atomsku bombu u avgustu 1949. godine. Oni su do tehnologije uspjeli da dođu zahvaljujući briljantnim fizičarima, ali i zahvaljujući špijunima. Sovjeti su imali špijune infiltrirane direktno u američke naučne timove. Danas devet zemalja posjeduje nuklearno oružje. To su SAD, Rusija, Izrael, Pakistan, Indija, Kina, Francuska, Velika Britanija i Sjeverna Koreja. Pretpostavlja se da Rusija i SAD imaju najviše nuklearnih glava. U doba Hladnog rata, tokom Kubanske krize je malo falilo da bombe ponovo budu upotrijebljene, ali se danas smatra da je opasnost od korišćenja atomskog oružja veoma mala, upravo zbog njihove ogromne razarajuće moći. Kada bi jedna zemlja upotrijebila atomsko oružje, to bi izazvalo lančanu reakciju, koja bi djelovala pogubno na cijelu planetu Zemlju. Bombe su sada moćnije nego ikad i njihovo istovremeno korišćenje bi trajno poremetilo klimu, možda izazvalo novo ledeno doba, a vjerovatno i dovelo cijelo čovječanstvo na ivicu istrebljenja.
Izvor: daliznate.com
