U manastiru Bijela kod Šavnika uveliko teku pripreme za obilježavanje velikog događaja. Prema predanju manastir je podigao Knez Vulović uz prilog Svetog Jovana Vladimira. Ranije se manastir zvao Tunjomirski, po obližnjem brdu Tunjomiru, pa Biovski, koji se i danas prilično koristi na nekim mapama
Milenijum je otkako u kanjonu rijeke Bijela kod Šavnika odzvanja zvono sa manastirske crkve posvećene Svetom Georgiju. Smještena na prostoru obraslom šumom, okruženom stijenama i malim parčetom neba, svetinja je vidljiva tek kada se pred nju nogom stane. Ovih dana teku poslednje pripreme za obilježavanje velikog događaja – hiljadu godina trajanja manastira koji je svedok burne prošlosti Drobnjaka ali i Crne Gore.
Po predanju, manastir je podigao knez Vulović iz Bijele, ban Kozlina iz Tušine, uz bogat prilog Svetog Jovana Vladimira. Osnivanje manastira dovodi se u vezu sa bitkom protiv Bugara (između 997. i 1002. godine), koji su, kako istoričari navode, „pregazili sve srpske zemlje, došli do Tare rijeke, gdje su ih Drobnjaci sačekali i pobili“ i u spomen ove bitke je sagrađen manastir posvećen Sv. Georgiju. Ranije se manastir zvao Tunjomirski, po obližnjem brdu Tunjomiru, pa Biovski, koji se i danas prilično koristi na nekim mapama. Ime Bijela je po predanju dobio po stanovnicima koji su se doselili iz Bijele kod Herceg Novog ili po rijeci Bijela. Kao spomen starine još uvek se uzdiže jedan bor u blizini manastira koji je zasadio Sveti Sava.- Ova svetinja je mnogo stradala u istoriji, ali mi smo dužni da pamtimo sve dobrotvore, priložnike, a naročito onoga koji je utemeljio ovu svetinju, Svetog Jovana Vladimira, koji je prije hiljadu godina glavu svoju položio za svetu vjeru pravoslavnu – kazao je nedavno u arhipastirskoj besjedi preosvećeni episkop budimljansko-nikšićki Joanikije. – Nije vrijeme za velika i pretjerana slavlja, ali jeste za pamćenje, obilježavanje, nezaboravljanje. Veliki jubilej proslavićemo zajedno sa ocem arhimandritom Isaijom, obnoviteljem ove svete obitelji, novim ktitorom ove svetinje.
Manastir je imao veliku ulogu kroz vrijeme, a u knjigama se pominje da je Sv. Jovan Vladimir jedno vrijeme upravljao Drobnjakom, kao i da je Sv. Lazar Kosovski bogato obdario svetinju, a kneginja Milica priložila hramu ikonu Presvete Bogorodice. Manastir je tokom vremena bio veliki duhovni centar, i mjesto sastanka za mnoge važne događaje. Kada se u boj na Kosovo išlo ratnici su se ovde pričestili pred polazak. Pod svodovima svetinje donošene su krupne odluke, polagane zakletve, pred bitke protiv Turaka. Zato je manastir više puta razaran do temelja, da bi nanovo vaskrsavao.
Vratio se život
Od 1992. blagoslovom mitropolita Amfilohija brigu o manastiru Bijela preuzima sabrat manastira Ostrog, jeromonah Isaija i mati Anastasija. Tada je počelo da oživljava bogosluženje prvi put od rata, posle skoro pola vijeka. Vratio se život u manastiru, vjerni narod hrli ka ovoj svetinji u kojoj prima svete tajne krštenja i vjenčanja.
Program
Proslava jubileja počeće 4. juna uveče kada će se održati akademija kojoj će prisustvovati mitropolit crnogorsko-Primorski Amfilohije. Besjedu o Svetom Jovanu Vladimiru govoriće umirovljeni vladika Atanasije Jevtić. Narednog dana, održaće se liturgija i centralna proslava.
Izvor: Veliša Kadić, novosti.rs
