Dimitrije Anđelić је rođen 1843. godine u Šarancima, Njegovuđa. Još od rane mladosti nadahnut viteštvom i junaštvom hercegovačkih junaka i svojih predaka porijeklom iz Hercegovine i sam je sanjao da ih dostigne u borbama za oslobođenje od Otomanskog carstva. Prva prilika koja mu se ukazala jeste poznata Šaranska bitka 1862. godine, a koju je on iskoristio kao mlad i neiskusan u ratu, stao je uz rame najpoznatijih šaranskih junaka i u istoj bici pogubio turskog alaj bajraktaja, poznatog Drndu iz Pljevalja. Odmah je dobio i priznanje za učešće u toj bici, a nastavio je i učešće u drugim okršajima, stražama oko granice Tare i mnogim bitkama širom Crne Gore.
Dobio je priznanje od tadašnjeg Knjaza Nikole koji ga je i sam mnogo cijenio kao jednog od najvećih šaranskih junaka. Od Knjaza je dobio odlikovanje, staru, „Zlatnu Obilića Medalju“. Uvijek je bio priznat od knjaževog dvora i pozivan na svečanosti.
Dimitrije je imao četiri sina, a koji nadahnuti patriotizmom, rodoljubljem i završetkom visokih porodičnih moralnih škola i sami se uključiše u vojničke redove za oslobođenje Crne Gore. Njegova dva starija sina Sava i Jovica su učesnici balkanskih i Prvog svjetskog rata, u svim bitkama od rodnog mjesta Šaranaca, preko Kosmeta, do Bregalnice kao i u pravcu Drine. Sava je bio na Bregalnici komandir voda u kome su bili isključivo Anđelići, i Sava je za svoje zasluge u balkanskim ratovima dobio odlikovanje „Zlatnu Obilića Medalju“. Njegov sin Rade je takođe pošao njegovim putem, učestvovao je i bio najstariji učesnik pljevaljske bitke 1941. Valjda zbog tog njegovog oprijedeljenja neprijatelj mu je ubio i popalio veći dio porodice 1944. I Rade je za svoje zasluge dobio mnoga priznanja. Najmlađi Dimitrijev sin umrije mlad u sedamnaestoj godini, tako da nije imao prilike da se dokaže u patriotizmu, rodoljublju i viteštvu kao njegov otac Dimitrije i braća. To im je i genetski priličilo jer su po majčinoj liniji od poznate šaranske porodice Kneževića – vojvode Joksima Kneževića. Dimitrijevo junaštvo i poštenje kao crnogorskog oficira i viteza ostalo je zapisano i u narodnim pjesmama koje se pjevaju uz gusle kao i u narodnom sjećanju koje se i danas pronosi kroz Šarance.
Kujo Novović
NAPOMENA: Zabranjeno prenošenje i objavljivanje fotografija bez pismenog odobrenja redakcije Slobodne riječi.
