Drevna kamena tvrđava u staroj Budvi, uprkos najavama bivših vlasti ni ljetos nije vraćena glumcima. Opština zbog besparice odustala od kupovine poznatog zdanja
Tvrđava Citadela, budvanski Lovrijenac, kako je nazivaju zbog njene lijepe umjetničke prošlosti, trebalo je da ponovo postane – glumačko poprište. Najavljeno je to, istina stidljivo, i pred ovogodišnju turističku sezonu, ali od toga – ništa. Jubilarni, trideseti po redu, prestižni multimedijalni festival Grad teatar počeo je ove nedjelje, na starim scenama. Bez Citadele na kojoj je – rođen.
Opština Budva još je ranije, prije otkrivanja brojnih afera u kojima je njen budžet oštećen za više desetina miliona evra, objelodanila namjeru da otkupi od privatnika ovaj jedinstveni prostor koji dominira nad drevnim gradom, za koji su stručnjaci utvrdili da je star dva i po milenijuma i da predstavlja najstarije naselje na jadranskoj obali.
Stara tvrđava, koja se u istorijskim zapisima prvi put pominje 1425. godine, prije nešto više od deceniju i po postala je privatno vlasništvo. Kupio ju je poznati budvanski biznismen Branko Ćupić, tako što je u zamjenu za tvrđavu, koja je svojevremeno bila i vojna kasarna (u više država), ustupio svoju imovinu u Tivtu (stanovi i drugo) Vojsci SRJ.
Kupac je objekte na Citadeli adaptirao na zaista kvalitetan način. U pripadajućim objektima otvoren je savremeni ugostiteljski kompleks, koji je u potpunom skladu sa ambijentom. Luksuzni apartmani, restorani i biblioteka sa jedinstvenom kolekcijom starih knjiga koje govore o širem području Balkana, galerija u kojoj izlažu poznati likovni stvaraoci, dio su izvanredne ponude. U tom adaptiranom prostoru održi se poneka promocija, umjetnički ili naučni skup, izložba… No, ni izdaleka se ne koristi kako bi to bilo moguće. I poželjno. Na Citadeli nema – glumaca.
Godine 1987. na Citadeli je započeo Grad teatar, čija je okosnica dramski program. Tu su s velikim uspjehom premijerno izvedene kultne predstave, koje su se kasnije više puta „vrtjele“ na ovoj, ali i na drugim scenama regiona, „Kanjoš Macedonović“, „Lažni car Šćepan Mali“, „Banović Strahinja“ i druge. Pored glumaca s prostora ondašnje Jugoslavije, kasnije SRJ, nastupali su i pisci, slikari, muzički umjetnici. Posle privatizovanja Citadele, Grad teatar se već godinama odvija na skučenom prostoru trga između crkava u staroj Budvi, na Trgu pjesnika, u dvorištu Osnovne škole „Stefan Mitrov Ljubiša“, u Bečićima, dijelom na Ljetnjoj pozornici u Svetom Stefanu.
– Citadela je pravo, može se reći idealno mjesto za premijere, ali i te kako i za gostujuće predstave tokom festivala – slažu se glumci, reditelji, pisci, slikari, organizatori festivala…
Opština je pokušala da vrati u svoj posjed Citadelu još prije neku godinu, kada je namjeravala da u tom kompleksu bude smještena i Gradska kuća, ali i da je prevashodno ljeti koriste umjetnici. Bila je spremna, kažu nezvanično, da za to izdvoji oko 7 miliona evra. No, vlasnik je tada tražio više. A onda je uslijedila hronična besparica, račun budvanske opštine je često blokiran. Nema para ni za plate zaposlenima, koje kasne.
Opasane bedemima
Kompleks Citadela obuhvata 416 kvadratnih metara u izgrađenim objektima i 2.982 kvadratna metra dvorišnih površina koje su opasane bedemima. Tu su ostaci srednjovjekovne crkve Sv. Marija, više platoa od kojih je svaki scena, kapije i ostali objekti. Oplemenjeni prostor Citadele se ne bi koristio samo ljeti: opština bi tu mogla da organizuje i sadržaje za cjelogodišnji rad.
Izvor: Savo Gregović, novosti.rs
