ovim krugom
opet se natraške spuštamo ispod naslova
kako se stubama i silazi
u jamuru
u trinaestom veku prokletnik se uspeo do najviše tačke
(ali još ne beše sasvim zaokružio sve oblasti
ras brus usje rodočel rtanj avalu trepču rogoz
brskovo)i onde kopa jamure
šara krugove
i krugove
nanjušio ogromne gomile metala i minerala
mogućnost topljenja i kuvanja olova kalaja i
kuje kotlove dugačke kašike livkove poklopce
i drugu spremu nekoliko slitaka poluotkovane
bilone na kralja urošica ostavlja jak utisak i
nastavlja sa uživanjem jedan uviganj (kovačnicu)
u štitaricu za kovanje štitova i dinara
sa krstovima
i ljiljanima
ne daneći dana
izmajstorisao radionicu ispod spavaće sobe
(ukopao ispod kreveta od pozlaćene orahovine)
(zašto u brskovo nikad nije kročila
princeza jelena providna anžujska
nahereno liljače sveta vedrina
pitaj krilatu gospodu)
zaista hteo da ostane anoniman
tajno da topi izliva i kopa
ali prokletnik odneo šalu
priprežao iza topole oko
jamure uhodio i dragoman
uhvatili urošica
na delu
uto prokletnik ha ujurio sase u jamure
zabeležena bezbrojna hemijska venčanja
sađenja jorgovana topola kupusa trsa tuna
ustoličio urošica za stražara
raških jamura
u centralni hodnik
koja naizvrat izvodi u drugi svet
ispod sveviđa na amvonu od venedičkog kama
u plaštu od mozaika
podaduli urošic
stao sa krunom
BEĆIR VUКOVIĆ, rođen 3. 4. 1954. g. u Кolašinu.
Studirao na Filološkom fakultetu u Beogradu, opštu i jugoslovensku književnost.
Objavio knjige poezije:
Čisto stanje,Biblioteka “ Pegaz“, edicija Кnjiževne omladine Srbije, Beodrad, 1980.
Zidovi koji rastu, Кnjiževna omladina Crne Gore, Titograd, 1983.
Mefistovo seme, Edicija Doclea, Udruženje književnika Crne Gore, “Partizanska knjiga“, Titograd – Beograd, 1985.
Potpis svilenim gajtanom, “ Univerzitetska riječ“, Nikšić, 1988.
Кad ujutru gavran osvanuo,“ Savremenici“, Udruženje književnika Crne Gore, Titograd, 1989.
Igralište, “ Svetovi“, Novi Sad, 1992.
Crna umetnost,“ Svetovi“, Novi Sad, 1994.
Lov u nejasnom,“ Svetovi“, Novi Sad, (izbor iz poezije), 1997. Izbor i pogovor Želidrag Nikčević.
Federalni posed, “ Narodna knjiga“, Beograd, 2002.
Što ste zinuli, politički članci, “ Oktoih“, Podgorica, 2004.
Igračke propasti,“ Oktoih“, Podgorica, 2005. Pogovor: Gojko Božović.
Antologija Bože pravde,(Srpske narodne pesme, besede, himne, članci), časopis «Stvaranje», jubilarno izdanje povodom šezdeset godina izlaženja, Podgorica, 2006.
Duh parka, “Adresa“, Novi Sad, 2008.
Nečitač, “Adresa“, Novi Sad, 2009.
Crna umetnost, „Nova knjiga“, Podgorica 2010. (izbor iz poezije), izbor i pogovor Saša Radojčić.
Administracija straha, „Arhipelag“, Beograd, 2015.
Nagrade:
«Marko Miljanov», 1989.
«Risto Ratković», 1994.
«Fondacija za književnost Radoman – Raco Stanišić», 2005.
«Povelja Azbučnik», Unireks, 2006.
«Vidovdanska povelja», «Кočićevo pero», «Zlatna značka kulturno prosvetne zajednice Srbije», 2010.
«Pečat Hercega Šćepana», «Zlatno pero Rusije» – nacionalna književna nagrada Saveza pisaca Rusije, 2011.
Član Udruženja književnika Srbije.
Član Udruženja književnika Crne Gore.
Član Pokreta pjesnika svijeta (Movimiento Poetas del Mundo).
Član Slovenske akademije književnosti i umetnosti.
Predsjednik Društva srpskih književnika Crne Gore i Hercegovine.
Glavni i odgovorni urednik časopisa »Srpski jug».
Pjesme mu prevođene na engleski, francuski, ruski, grčki, jermenski, italijanski, kineski, poljski, rumunski, bugarski, turski, i makedonski jezik.
Živi u Podgorici.
